Wenn ihr mich fragt, was ein hessisch
Wort ist, dann sage ich EBBES. Das Wort kann man für alles gebrauche.
Wißt ihr Überhaupt, was EBBES ist?
EBBES ist halt EBBES. Und aus EBBES kann mer alles mache.
Wenn en junge Borsch heirate will, muß er sich EBBES suche.
Ein Mädsche, des EBBES hat und EBBES bringt. Un wenn er EBBES gefunne
hat, dann hat er EBBES, denn, do wo EBBES is, kommt gewöhnlich
noch EBBES dazu.
EBBES für'n Geldbeutel und aach EBBES für's Herz.
Also EBBES für´s ganze Lewe.
Und dann werd Hochzeit gefeiert. Die derf schon EBBES koste, damit mer
sieht, daß auch EBBES dehaam is.
Dann geht mer uff die Hochzeitsreis.
Uff so nerr Hochzeitsreis da sieht merr EBBES. Man erlebt EBBES un kann
EBBES mitbringe.
Und aufeinmal, da erwart merr EBBES. Die Nachbarschaft hat schon EBBES
gemerkt. Die sage schon, die kriet EBBES. Wenn des Kind dann im Bettsche
heult, dann hat's vielleicht EBBES. Wenns weiter heult, dann fehlt em
halt EBBES.
Vielleicht hat's blos EBBES gemacht.
Kimmt de Bub in die Schul, da lernt er EBBES. Wann de Lehrer EBBES fragt,
da muß er EBBES antworte.
Wenn er aus de Schul kimmt, kimmt er in die Lehr, daß er EBBES
lernt und später EBBES verdient. Damit er seiner Mutter EBBES gewwe
kann.
Unn daß später sei Fraa unn sei Kinnder EBBES zu beiße
hawwe.
Wißt ihr jetzt, was EBBES is? Dann hebt Euer Glas unn seid kaan
Debbes. Denn en gute Schluck, daß is aach schon EBBES.
|